Campaneto(-dóu-mount-Cenis)
Campanula cenisia
Campanulaceae
Nom en français : Campanule du mont Cenis.
Descripcioun :La campaneto-dóu-mount-Cenis trachis en tapis dins lis esboudèu cauquié e li claparedo basico dis Aup interno. Fai de rouseto de fueio óuvalo e un pau poupudo, e si flour en estelo soun d'un blu clar.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 1 à 5 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,2 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 2200 à 3200 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Esboudèu
- Clapas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Campanula cenisia All., 1773
Eupatòri
Eupatorium cannabinum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Canebe-fèr, Carbe-fèr, Epatorium, Capoun.
Noms en français : Eupatoire à feuilles de chanvre, Eupatoire chanvrine.
Descripcioun :Planto renadivo un pau grando (>1m), bourrihudo, emé de cambo rouginasso, e que s'arremarco emé si flour roso à blanco coumpausado de flouroun en tubo. Li fueio dóu bas, óupousado, soun divisado en fuioun que dounon d'èr à-n-aquéli dóu canebe.
Usanço :L'éupatòri èi couneigu pèr èstre vertuous contro li problèmo de fege (coulagogue) e de rèn. S'emplego de maceracioun de flour, fueio e racino. Pamens, estènt douna la presènci d'alcalouïde èi counseia de pas n'en prendre de longo.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eupatorium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Palun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Eupatorium cannabinum L., 1753